
MEDIA




LATEST MUSIC VIDEOS
MUZYKA TRADYCYJNA
Za najstarszą formę muzyki uznaje się w Japonii trzy gatunki: shōmyō ( 声明 ), buddyjski śpiew rytualny i gagaku ( 雅楽 ), którego początek datuje się na okresy Nara i Heian. W XIII w. wykształciły się Honkyoku (本曲), grane przez żebrzących mnichów na fletach Shakuhachi
Pieśni ludowe (民謡 min'yō) przydzielane są do czterech głównych kategorii: pieśni pracy, pieśni religijnych jak na przykład sato kagura ( 里神楽), utworów wykorzystanych na uroczystościach takich, jak: wesela, pogrzeby, festiwale matsuri, święto zmarłych o-bon ( お盆 ), a także piosenek dla dzieci (童歌 Warabe uta).
MUZYKA GEISH
Słowo geisha (芸者) składa się z wyrazów: gei (sztuka) i sha (osoba). Gejsze są sprzedajnymi kobietami ale nie w takim znaczeniu jak wyobrażają to sobie często europejczycy i amerykanie. Gejsze to zasadniczo tancerki, które były od wczesnej młodości kształcone w tańcu, śpiewie i grze na instrumentach. Uczyły się także dobrych manier, poznawały literaturę i poezję. W Yoshiwarze i innych dzielnicach miłości gejsze były ściśle oddzielone od prostytutek – djoro.
Ubiór gejszy składa się z trzech części: nagajuban, kimona i obi.
Nagajuban to szata noszona pod kimono, obi to pas, którym Geiko związują ubranie, może on mieć długość nawet sześciu metrów. Skarpetki są zazwyczaj o numer mniejsze, żeby nie marszczyły się w butach, których koturn ma 5-10cm.


MUZYKA NOWOCZESNA - JPOP
Czego najchętniej słuchają Japończycy? J-popu, czyli japońskiego popu.
Rynek japoński to drugi, po amerykańskim, największy rynek muzyczny na świecie.
W wielu anime i programach telewizyjnych openingi i endingi są regularnie zmieniane. Szybka rotacja piosenek na listach przebojów powoduje krótkotrwałą popularność wielu artystów w Japonii. Większość z nich znika po wydaniu albumu, kilku singli.. Z drugiej strony, artyści, którym udaje się osiągnąć sukces, na dłużej przechodzą do historii japońskiej muzyki.